Geschiedenis van de ‘Aïda’

Technisch gezien was ze een passagiersvrachtschip, besteld door de Egyptische ‘Ports and Lighthouses Administration’ en werd gebouwd door ‘Atel & Ch de la Loise’ in Frankrijk. Ze werd te water gelaten in 1911 uitgerust met en een drievoudige 3-cilinderstoommotor die 229 pk produceerde en haar een topsnelheid van 9 knopen gaf.

Zoals andere schepen uit die tijd, zoals de Rosalie Moller, was ze niet meer uitgerust met zeilen, maar alleen afhankelijk van haar stoommachine. Echter, net als andere schepen, had ze nog steeds de vorm van een zeilschip. Alsof ze nog steeds kon worden omgebouwd tot een zeilschip.

Ze was tot 1930 opgenomen in het ‘Lloyd’s Register of Shipping’, maar daarna was ze uit het register verwijderd. De eerste keer dat ze opnieuw opdook, was toen in 1941 gemeld werd dat ze gelijk met de Rosalie Moller tot zinken was gebracht, bij de Zafar Ana ankerplaats, ook door een Heinkel II.

De ‘Aïda’ was echter nog onderweg naar de ankerplaats en de kapitein was in staat om de bommenwerper te slim af te zijn door een plotselinge uitwijkmanoeuvre. Gelukkig had de Heinkel die beweging van het schip niet verwacht. Niet alleen dat, ze kon de masten niet eens meer ontwijken stortte neer. Hoewel de ‘Aïda’ zwaar beschadigd was slaagde de kapitein erin om de ‘Aïda’ op een rif te zetten waarna zij gelukkig kon worden geborgen.

De ondergang van de ‘Aïda’

Na de tweede wereldoorlog werd de ‘Aïda’ overgedragen aan de Egyptische marine en diende daarna als veerboot om troepen naar een aantal afgelegen buitenstations te vervoeren. Dat was ook de reden dat de ‘Aïda’ op 15 september 1957 op het eiland ‘Big Brother’ was. Ze had in totaal 157 personen, inclusief haar eigen bemanning aan boord.

Die dag was het weer behoorlijk slecht. Ondanks het weer was de kapitein vastbesloten de steiger te bereiken om de soldaten en de voorraden af ​​te zetten.

Helaas raakte hij daarbij het rif. De schade was ernstig en de ‘Aïda’ onmiddellijk was de achtersteven onder water en begon zij water op te nemen. De kapitein had geen andere keuze dan een noodoproep te sturen. De Noorse sleepboot ‘Bergehus’ reageerde gelukkig onmiddellijk en wist zevenenzeventig mannen aan boord te nemen. De rest, inclusief de kapitein, slaagde erin om veilig aan land te komen.

De ‘Aïda’ dreef langzaam weg en raakte tijdens het zinken vast op het rif. Uiteindelijk ging ze onder.

Eerst zonk ze en kwam in het midden op ongeveer twaalf meter op een richel vast te zitten. Uiteindelijk brak ze volledig in tweeën waarbij het achterschip naar beneden viel totdat de achtersteven op een diepte van zesenvijftig meter tot stilstand kwam en het voorschip iets hoger. De motoren lagen gek genoeg nog op die rand op 12 meter.

Duiken op de ‘Aïda’

Normaal gesproken wordt je gedropt door een zodiac of je hebt eerst de ‘Numidia’ bezocht en langs het rif terug gezwommen.

Op 12 meter vind je eerst de motoren. Het is moeilijk voor te stellen hoe de natuur erin slaagde de motoren op deze richel te krijgen terwijl de rest van het wrak in de diepte ligt.

Als je vanaf de motoren naar beneden gaat, vind je de rest van het wrak op 28 meter diepte. Dat is het punt waar het schip in tweeën brak. De brug was een houten structuur bovenop dit gedeelte en daaronder de accommodaties. Het houten delen, zoals de brug, zijn natuurlijk al lang verdwenen.

Onder de accommodaties bevindt zich een grote open ruimte, bezaaid met buizen, kleppen, ladders en looppaden: de rest van de machinekamer.

Alleen als je de juiste training en uitrusting hebt, kun je nog dieper gaan om de rest van het wrak te verkennen, tot bijna zestig meter.

Flora

@todo Ashraf

Fauna

Bij de ‘Brothers’ heb je natuurlijk veel minder last van zweefvuil dan vlak bij de kust. Ook door de diepte kun je hier dan ook de grote jongens aantreffen. Zoals groupers en als je vroeg bent haaien en zelfs meer.

Wil je meer lezen over dit prachtige wrak? Koop dan het boek van Ned Middleton ISBN9781898162711