Dunraven

Tewaterlating	1 dec 1873	Lengte	79.6 m
Schipbreuk	28 jan 1881	Breedte	9.8 m
Locatie	27⁰42.190N, 33⁰ 07.355E	Waterverlaatsing	1613 ton
Moeilijkheidsgraad	Middel	Min diepte	17 m
Stroming	Niet of licht	Max Diepte	31 m
Nachtduik	Niet mogelijk	Lamp overdag	Niet nodig
Overige aandachtspunten	Geen

Geschiedenis

De Dunraven is gebouwd door Mitschel & Company in Newcastle-upon-Tyne en is te water gelaten in december 1873. Dit was ook een zogenaamde schroef aangedreven brigantijn, net als de Kingston. Kortweg, we zetten een stoommachine aan boord maar ook zeilen want die doen het tenminste en dat is goedkoop. Heel modern dus maar de gebruikelijke zeelui vertrouwden die stoommachines het voor geen cent!
De stoommachine werd vanaf rond 1840 ontwikkeld en geperfectioneerd. In het begin met vallen en opstaan maar gaandeweg steeds beter. Maar zeilen bleef voorlopig de hoofdwijze van voortstuwing. Rond 1870 zat het er net tussen in, zo ook de Dunraven. Het grote probleem was natuurlijk dat de roet van de stoomketel de zeilen vervuilde of zelfs in brand staken!

De Dunraven werd ingezet op de Bombay route, dus tussen Engeland en India. Het merkwaardige is dat de Dunraven niet terug te vinden is in de admiraliteit registers.

De schipbreuk van de Dunraven

Op 8 april 1876 vertrok de Dunraven, geladen met ‘algemene waardevolle lading van Bombay terug naar Liverpool. Het logboek vermeldt op 24 april ‘Mooi weer, strak water, zachte bries en geen zeilen gezet, 6 knopen. Alles leek voorspoedig en om de 2^e stuurman noteerde ‘Shadwan Island’. 50 minuten later een licht vermeldt als ‘Ashrafi Light’, flink in de straat van Gobal. Helaas was dat niet het geval.
Om 3.40 liep De Dunraven op het rif. Om 7 uur bereikt, ondanks de pompen, het wat de machinekamer en doofde het vuur. ’s Middags om 16:00 een dhow kwam langszij en nam de bemanning over. Om 17:00 slipte de Dunraven van het rif en zonk naar zijn huidige rustplaats op 27 meter.

Duiken op de Dunraven

De Dunraven ligt jammer genoeg compleet ondersteboven, parallel aan het rif. De ondiepste punt is 17 meter, het diepste punt op 30 meter. De romp is aan de buitenzijde mooi begroeid mat koralen met een grote diversiteit aan leven. De romp zelf is in stukken gebroken. Je kunt er naar binnen zwemmen maar wordt niet aangeraden mede door de staat van het wrak. Beter is het om door de openingen een beetje naar binnen te kijken en daar te genieten. Let wel op de steenvissen en koraalduivels die er meestal wel te vinden zijn. In het midden bevindt zich de machine kamer (kijk naar de schoorsteen als herkenningspunt) en daar zijn de twee grote ketels welke eigenlijk voorkomen dat daar de romp ook is ingeklapt. Meestal zijn daar scholen glasvisjes te zien. Van daar is het goed mogelijk om binnendoor naar de achterkant te zwemmen. Helaas zijn de meeste koperen onderdelen al lang verwijderd waardoor het de Dunraven als wrak zijn charme toch wel heeft verloren. Toch is dit wrak, als leuk ander wrak, het waard om een keer te bezoeken.