Thistlegorm

Locatie	27⁰48.850N, 33⁰ 55.270E	Lengte	127 m
Te waterlating		Breedte	18 m
Ondergang		Waterverlaatsing	4898 ton
Moeilijkheidsgraad	Middel	Min diepte	10 m
Stroming	Meestal licht, soms sterk	Max Diepte	31 m
Nachtduik	Mogelijk	Lamp overdag	Niet noodzakelijk wel aan te raden.
Overige aandachtspunten	Vaak zeer druk met safariboten. Hierdoor ook veel duikers aanwezig. Zeker ’s nachts veel last van de vele lampen.

Geschiedenis

De ‘Thistlegorm’ is zonder twijfel het meest beroemde wrak in de Rode Zee.
Zij was een van een aantal Thistle schepen van de Albyn line.
De te waterlating in Glasgow was in Juni 1940 dus vlak na het uitbreken van de tweede wereldoorlog.
Vanaf het moment van tewaterlating werd het gelijk ingezet als leger transportschip.
Als bewapening werd achterop een geschutsplatvorm gemaakt. Door tekort aan geschut werd er echter een alleen een oud 4-7 inch kanon en een zwaar kaliber machinegeweer geplaatst.
Tijdens de maiden voyage op de terugweg van de USA besloot men schietoefeningen te houden. De tweede granaat ging niet af. Bij de pogingen om deze af te vuren middels een lang touw resulteerde dit in een grote ontploffing en de hele boel was ontzet. De kogel viel 50 meter verder in zee.

Dat was dus de laatste keer dat het kanon werd afgevuurd.

De ondergang van de Thistlegorm

In mei 1941 werd ze in Glasgow geladen met voorraden voor het Britse 8^e leger bezig om Tobruk te bevrijden.

Verschillende soorten trucks, pantserwagens, motorfietsen, allerhande reserve onderdelen, munitie en nog heel veel meer. Ook werden er twee locomotieven, twee tenders en twee waterwagons aan dek geladen.

De derde week van september 1941 kwam de ‘Thistlegorm’ aan in de golf van Suez en werd door gestuurd naar de veilige ankerplaats F, om daar te wachten om voor het lossen naar binnen geroepen te worden.
De veilige ankerplaats bleek echter niet zo veilig. De Duitsers hadden bericht gekregen dat een zeer groot troepenschip, mogelijk de Queen Mary, onderweg was naar Suez met 1200 man aan boord. Twee Heinkel HE III hadden de opdracht gekregen haar tot zinken te brengen.
Na lang zoeken raakte de brandstof op en tijdens de terugtocht zagen ze in het maanlicht nog net een schip voor anker liggen.
Ze draaiden en gooiden twee bommen. Deze kwamen precies in ruim nummer 5, geladen met munitie. De explosie scheurde het schip open. Nog kun je zien hoe het dek van ruim nummer 5 over ruim nummer 4 gekruld ligt. De locomotieven werden in zee geslingerd. Het schip was reddeloos verloren. De bemanning sprong in zee.

Op 6 oktober om 1:30 was de ‘Thistlegorm’ verdwenen onder de golven.

Pas in 1955 zag de bemanning van Jaques Cousteau de Thistlegorm weer (zie De ontdekking van de Thistlegorm)

Tot in de zestiger jaren werd de locatie verborgen gehouden maar daarna werd ze opnieuw ontdekt en werd ze de beroemde duiklocatie van vandaag.

Duiken op de Thistlegorm

Mede door de aanwezigheid van het vele oorlogsmaterieel is een duik op de ‘Thistlegorm’ een onvergetelijke ervaring. Hoewel de maximale diepte 31 meter is, is het geen moeilijke duik. Er kan echter soms een sterke stroming staan. Daar moet je wel rekening mee houden.
Het duiken op de ‘Thistlegorm’ gebeurd altijd vanaf een boot dus normaal gesproken is er een daallijn aanwezig waardoor afdalen en opstijgen ook niet moeilijk is. Het grootste probleem is door de vele daallijnen meestal het weer terugvinden van de juiste daallijn na de duik op het wrak. Niet zelden zie je dan ook duikers bij de verkeerde boot bovenkomen. Niet ernstig maar het is een ervaring waar je nog lang mee geplaagd zal worden.
Normaal maken we meerdere duiken op de Thistegorm dus het is verstandig om niet te proberen het hele wrak in een duik te doen. Er is zoveel te zien dat dan veel moois gemist wordt.

Op het wrak zijn verschillende routes te volgen. Onze gidsen zullen je graag rondleiden op dit prachtige wrak.

(Zie Duiken op de thistlegorm)