Miniya
Locatie | 270 13.566N, 330 50.815E | Lengte | 58 m | |
Te waterlating | 1969 | Breedte | 8.5 m | |
Datum schipbreuk | 6 februari 1970 | Waterverplaatsing | 568 ton | |
Moeilijkheidsgraad | Middel | Min diepte | 10 m | |
Stroming | Meestal licht, of geen | Max Diepte | 30 m | |
Nachtduik | Niet mogelijk | Lamp overdag | Nodig bij penetratie | |
Overige aandachtspunten | In het wrak is het erg nauw en door andere duikers kan het zicht nul zijn. Met meerdere duikers is het dringen. Ga niet naar binnen als je claustrofobisch bent. |
Geschiedenis Miniya
De ‘Miniya’ is oorspronkelijk een Russische T-43 klasse mijnenveger. Tussen 1956 en 1962 werden vijf van dit tye door Egypte aangeschaft.
De taak van een mijnenveger is zoals de naam al zegt het ‘vegen’ van mijnen. Daartoe werden deze boten uitgerust met een drijvende mijnenveger kabel welke in een lus tussen twee schepen werd voorgetrokken, waarbij er een sterke stroom door de kabel werd gevoerd. Hierdoor ontstaat een sterk magnetisch veld waardoor magnetische mijnen, afgesteld op grote schepen, toch tot ontploffing konden worden gebracht.
De ondergang van de Miniya
Op 6 februari 1970 naderden vier Israëlische jets Hurgharda, waarschijnlijk Phantom F-4. Ze vlogen laag om de radar te ontwijken. Hun doel was de radarinstallatie naast het vliegveld.
De ‘Miniya’ lag voor anker op de rede van Hurharda. Op die plek was zij echter een risico voor de laagvliegende jets dus werd zij tot zinken gebracht voor de aanval op de radar installatie
Het mysterie van de naam ‘Miniya’ en ‘El Mina’
Het wrak van de ‘Miniya’ ligt vlak bij de haven van Hurgharda. Ze ligt vlak bij de ‘Excalibur’, een gezonken charter jacht. Sinds die tijd wordt dit gehele gebied El Mina genoemd, een verbastering van El ‘Miniya’ en het arabische woord voor haven, wat qua klank erg lijkt op de naam El Mina.
Duiken op de Miniya
De ‘Miniya’ ligt vlak bij de haven en in beschut water. Er is dus eigenlijk altijd op te duiken, ook bij harde wind. Stroom staat er niet of nauwelijks.
De diepte is rond de 30 m. Afgedaald wordt aan een daallijn welke bevestigd is aan een van de schroefbladen. Daar aangekomen zwem je over de bodem van het wrak naar voren. Achter is gelijk een grote trommel te zien met de genoemde drijvende mijnenveeg kabel, vaak verward met een olieslang of elektrische kabel. Dit geldt ook voor de drijvers (pavanes) welke naast het wrak liggen. Deze worden vaak verward met torpedo’s.
Meer naar voren bevindt zich de commandotoren en nog verder het gat in het voordek aan stuurboordzijde waar de raketten zijn ingeslagen. Daar kun je prima eventueel naar binnen te gaan. Een gang loopt tot achter door tot aan de machines.
Let er wel op dat als er meerdere duikers zijn de kans groot is dat je in de nauwe gang iemand moet passeren.
Iemand die wat claustrofobisch is moet hier zeker niet ingaan.
Helemaal aan het einde van het smalle gangetje vindt je zowel links als rechts de motoren.
Als je genoeg van het wrak gezien hebt en er is nog genoeg lucht en nultijd over, dan kun je vanaf de achtersteven onder een hoek van ongeveer 45o van de ‘Miniya’ wegzwemmen naar een klein vissersbootje van een meter of 20. Deze ligt een 40 meter van het de ‘Miniya’ af.
Let wel op zowel je nultijd als je lucht voorraad! Door de diepte gaat dat erg snel.
Door de grotere diepe is deze plek ook minder geschikt als check dive maar een mooie afsluiting van bijvoorbeeld een wrakkentrip door de Rode Zee.
Flora
@ToDo: invullen
Fauna
Glasvisjes en wat ander klein spul.
Meer wrakken
a